Венгерска-беларускія дачыненні сярэдневякоўя і ранняга новага часу

Abstract

У артикуле разглядаецца маладаследаваная ў айчыннай гістарыяграфіі праблема - беларуска-венгерскія ўзаемадачыненні і культурныя кантакты з XIII і па XVIII ст. У навуковы ўжытак упершыню ў айчыннай гістарыяграфіі ўводзяцца невядомыя беларускім даследчыкам венгерскія крыніцы, у якіх скарыстаны тэрміны “Белая Русь”, “белыя русіны”. Паказана, што венгерскі культурны ўплыў на ВКЛ найбольш адчувальным быў у другой палове XIV ст., пры Лаяшы Вялікім, і пазней у 1576-1586 гг., калі польскім каралём і вялікім князем літоўскім быў Стэфан Баторы. Абедзве гэтыя выбітныя асобы венгерскай гісторыі істотна прычыніліся да культурней мадэрнізацыі Бепарусі па заходніх узорах, хаця гэтыя венгерскія імпульсы перадаваліся праз лольскае пасярэдніцтва.