Мемуары духавенства XVIII – XIX стст. як крыніца па арганізацыі дзейнасці органаў епархіяльнага кіраўніцтва хрысціянскіх канфесій на беларускіх землях

Abstract

У выніку аналізу апублікаваных успамінаў і дзённкаў вышэйшага кліру праваслаўнага, уніяцкага і рымска-каталіцкага духавенства XVIII – XIX стст. аўтар робіць высновы аб магчымасці іх выкарыстання для адсочвання працэсаў фарміравання нарматыўнага рэгулявання канфесійнай сферы ў Расійскай імперыі, вызначэння функцый іерархаў і органаў епархіяльнага юраўніцтва і духоўнага суда (кансісторый) і іх асабовага складу. Улічваючы суб’ектыўнасць крыніц асабістага паходжання для іх верыфікацыі прапаноўваецца выкарыстоўваць матэрыялы дзейнасці іерархаў і кансісторый хрысціянскіх канфесій, нарматыўныя акты Расійскай імперыі і дыпламатычныя дакументы, афіцыяльныя перыядычныя выданні рымска-каталіцкай царквы.