Нацыянальныя варыянты структурнай мадэлі беларускіх аналагаў універсальных прыказак

Abstract

У артыкуле разгледжана нацыянальна-моўная своеасаблівасць беларускіх аналагаў універсальных прыказак, на прыкладзе ўнікальных варыянтаў іх структурных мадэляў. Нацыянальна-моўная своеасаблівасць праяўляецца ў наяўнасці ў лексічна-граматычнай арганізацыі ўніверсальнай прыказкі спецыфічна беларускіх (на фоне іншых моў) элементаў, да якіх адносяцца, у першую чаргу, унікальны варыянт структурнай мадэлі. Універсальныя прыказкі ўзнікаюць незалежна адна ад адной у розных мовах, аднак на ўтварэнне такіх прыказак могуць уплываць асаблівасці пэўных моў і культур, дзякуючы якім адна і тая ж універсальная прыказка рэалізуецца ў розных мовах у розных формах (структурна-семантычных варыянтах), якія ўсе разам складаюць агульную для ўсіх гэтых моў структурную мадэль.