Каларатывы сярэбраны і залаты ў тэкстах беларускіх замоў

Abstract

Лексіка колераабазначэння ў такім фальклорным жанры, як замова, прадстаўлена, акрамя назваў канкрэтных колераў, і найменнямі, што дэманструюць наяўнасць рэчыўных асацыяцый. У артыкуле ў функцыянальна-семантычным аспекце аналізуюцца адметнасці словаўжывання каларонімаў-прыметнікаў сярэбраны і залаты. Звяртаецца ўвага на тое, што акрэсленыя колеранайменні (перыферыя лексіка-семантычнага поля) звязваюцца са словамі з цэнтральнай зоны названага поля, што абазначаюць пэўны колер, сінанімічнымі адносінамі. Дадзеныя каларатывы выконваюць у даследуемых тэкстах намінатыўную і характарыстычную функцыі, маючы пры гэтым даволі абмежаваную словаспалучальнасць і набываючы дадатковае сімвалічнае значэнне. Разгледжаныя адметнасці дэманструюць пэўныя культурныя традыцыі, ствараюць станоўчы ці адмоўны эмацыянальны фон.