Філасофская парадыгма творчасці Янкі Лучыны

Abstract

У артыкуле разглядаецца станаўленне філасафізму ў беларускай лірыцы ад вытокаў да ХІХ ст. Адзначаецца інтэнсіўнае развіццё філасофскай паэтычнай думкі ў эпохі рамантызму і пазітывізму. Падкрэсліваецца ўвага Янкі Лучыны да філасофскай праблематыкі: жыццё і смерць, шчасце і няшчасце, месца і прызначэнне асобы ў свеце, сэнс жыцця, неабходнасць ажыццяўлення пастаўленых мэт і задач. Праводзяцца тыпалагічныя паралелі паміж медытатыўнай лірыкай Янкі Лучыны і Адама Міцкевіча. У філасофскіх вершах аўтар зборніка “Вязанка” ўвасобіў уласнае творчае крэда - удумлівае сузіранне і асэнсаванне навакольнай рэчаіснасці. Вызначаецца роля Янкі Лучыны ў станаўленні і развіцці філасофскай лірыкі ў літаратуры Беларусі ХІХ ст.