Сінанімічнае багацце фразеалагізмаў мовы твораў Якуба Коласа

Abstract

Артыкул прысвечаны аналізу фразеалагічных сінонімаў у моватворчасці Якуба Коласа, якая характарызуецца вялікай колькасцю сінанімічных фразеалагічных адзінак. Мэта работы – разгледзець асаблівасці фразеалагічнай сінаніміі, якая надзвычай шырока прадстаўлена ў творах Якуба Коласа, вылучыць сінанімічныя рады ФА паводле сінтаксічнай суаднвсенасці, вызначыць семантычна тоесныя і семантычна розныя сінанімічныя ФА, выявіць стылістычную ролю паралельнага ўжывання фразеалагізмаў-сінонімаў у адным мікракантэксце. Фразеалагізмы-сінонімы ўтвараюць сінанімічныя пары і рады. У сінанімічныя рады ўключаюцца агульнамоўныя і ўласна аўтарскія фразеалагізмы. Сінанімічныя рады могуць складацца з фразеалагізмаў-сінонімаў, якія супадаюць па сваёй структуры (маюць структуру сказа, словаэлучэння ці спалучэння слоў) ці адрозніваюцца. На аснове гэтага вылучаюцца аднаструктурныя, падобнаструктурныя і рознаструктурныя фразеалагічныя сінонімы. Фразеалагізмы-сінонімы мовы твораў Якуба Коласа могуць быць семантычна тоеснымі (поўнасцю супадаюць значэнні) ці семантычна рознымі (маюць адрозненні ў аб’ёме значэння ці ў адценнях значения). Выкарыстанне фразеалагізмаў-сінонімаў побач у адным мікракантэксце садзейнічае стварэнню пэўных стылістычных эфектаў: градацыі, якая заключаецца ва ўзмацненні стылістычнага значэння фразеалагізма.