Лінгвакультуралагічны аналіз русізмаў (на матэрыяле мастацкіх твораў У. Караткевіча)

Abstract

Адным з важных аспектаў даследавання мастацкага білінгвізму з’яўляецца лінгвакультуралагічны аспект, у якім русізмы разглядаюцца як сродкі стварэння спецыфічнага мастацкага вобраза (стылістычныя сродкі), выступаюць у якасці элемента рускай і беларускай культуры, з’яўляюцца сродкамі яе выражэння. На прыкладзе мастацкіх твораў У. Караткевіча паказваецца, што аб’яднанне ўласных і запазычаных адзінак у адным тэксце дапамагае не толькі прасачыць іх стылістычную і культуралагічную афарбаванасць, але і ацаніць схільнасць пісьменніка да выкарыстання іншамоўных элементаў як чужародных або, наадварот, дастаткова блізкіх да роднай мовы адзінак; высветліць магчымасцъ запазычанняў быць носьбітамі імпліцытнай інфармацыі і непасрэдна ўплываць на фарміраванне індывідуальнага аўтарскага стылю.