Парэнтэтычныя канструкцыі ў функцыі рэмаркі (на прыкладзе мастацкіх твораў У. Караткевіча)

Abstract

У артыкуле разглядаюцца такія парэнтэтычныя канструкцыі ў мастацкіх творах У. Караткевіча, якія выкарыстоўваюцца пісьменнікам у функцыі рэмаркі. На базе апісальнага метаду вызначаюцца асаблівасці парэнтэз-рэмарак і іх роля ў фарміраванні індывідуальнага аўтарскага стылю У. Караткевіча. Пры гэтым сярод парэнтэз-рэмарак у творах У. Караткевіча вылучаецца некалькі груп: для перадачы вербальных і невербальных паводзін персанажа, для апісання прадметаў інтэр’еру ці абмалёўкі абстаноўкі, у якой адбываецца дзеянне, і для ўказання на размяшчэнне або перамяшчэнне герояў у прасторы. Робяцца высновы аб тым, што парэнтэтычныя канструкцыі, якія выкарыстоўваюцца ў функцыі рэмарак у мастацкіх творах, з’яўляюцца неад’емнай рысай творчай спадчыны аўтара, што дазваляе назваць такое функцыянальнае ўжыванне парэнтэзы адным з маркераў ідыястылю пісьменніка.